همه یا هیچ؟
پذیرش و ایمان قادرند هوشیاری صددرصد حاصل آورند. در واقع این دو معمولاً چنین می‌کنند و باید هم اینگونه باشد. در غیر این صورت هرگز زنده نمی ماندیم. اما آنگاه که این نگرش ها را به مسائل عاطفی مان تامین می دهیم، پی میبریم که نتایج تنها به طور نسبی قابل حصول است به عنوان مثال هیچ کس نمی تواند کاملا از ترس خشم و غرور خلاص شود بنابراین امکان دارد در این زندگی به فروتنی و عشق کامل دست یابیم. از این رو باید برای پیشرفتی بسیار تدریجی با توجه به مسائل و مشکلات خود که گاهی موجب بروز ناکامی های سنگین می‌شود مهیا شویم. دیگر آن نگرش قدیمی مان که می گفت "هیچ چیزی یا همه چیز" بایستی باطل گردد.
