

1- مصالح و رفاه مشترک ما میبایست در رأس قرار گیرد، بهبودی شخصی به وحدت
الکلی های گمنام بستگی دارد.
2- برای هدف گروه ما فقط یک مرجع نهایی وجود دارد، خداوندی مهربان، آنگونه که
ممکن است خود را در وجدان گروهِ ما ابراز نماید. رهبران ما فقط خدمتگزارانِ مورد
اعتماد ما هستند، آنها حکومت نمیکنند.
3- تنها لازمه ی عضویت در الکلی های گمنام تمایل به ترک نوشیدن الکل است.
4- هرگروه میبایست خودگردان باشد مگر در موضوعاتی که دیگر گروهها و الکلی های
گمنام را درکُل متأثر سازد.
5- هر گروه فقط یک هدف اصلی دارد — رساندن پیام خود به الکلی هایی که هنوز در عذابند.
6- یک گروه الکلی های گمنام هرگز نمیبایست هیچ مؤسسه مرتبط و یا هر سازمان دیگری
را تأیید کرده، حمایت مالی نماید و یا اجازه استفاده از نام الکلی های گمنام را به آنها
بدهد، مبادا که مسائل مالی، ملکی و شهرت، ما را از هدف اصل یمان منحرف سازد.
7- هر گروه الکلی های گمنام میبایست کاملاً خودکفا باشد و کمکی از خارج دریافت نکند.
8- الکلی های گمنام میبایست برای همیشه غیر حرفه ای باقی بماند، اما مراکز خدماتی ما
میتوانند کارمندا ن خاصی استخدام کنند.
9- الکلی های گمنام، به گونه ای که هست؛ هرگز نمیبایست سازماندهی شود، اما میتوانیم
هیئتها یا کمیته های خدماتی تشکیل دهیم که مستقیماً در برابر کسانی که به آنها
خدمت میکنند مسئول باشند.
10- الکلی های گمنام هیچ عقیده ای در مورد موضوعات خارجی ندارد و نام الکلیهای گمنام
هرگز نمیبایست به مباحث عمومی کشیده شود.
11- خط مشی روابط عمومی ما بنابر اصل جاذبه است نه تبلیغ، ما لازم است همیشه گمنامی شخصی خود را در سطح مطبوعات، رادیو و فیلم حفظ کنیم.
12- گمنامی اساس روحانی تمام سُنَّتهای ما میباشد، همیشه یادآور این است که اصول
را به شخصیتها ترجیح دهیم.