تازه واردان

اگر به نظر می رسد که با مشروب خوردن مسئله و مشکلی دارید، یا اگر بیماری الکلیسم شما به نقطه ای رسده که شما را کمی نگران کرده، شاید علاقه مند باشید که مطالبی را درباره ی الکلی های گمنام و برنامه ی بهبودی آن را در رابطه با الکل بدانید. پس از خواندن این مطالب شاید بدین نتیجه برسید که الکلی های گمنام چیزی ندارد که به شما عرضه کند، اگر چنین است پیشنهاد می کنیم که ذهن و فکر خود را روی این موضوع باز نگه دارید و از آن نگریزید. مسئله مشروب خواری خود را روی این موضوع باز نگه دارید و از آن نگریزید. مسئله مشروب خواری خود را به دقت و در پرتو آنچه که می توانید از این مقاله یاد بگیرید و مورد بررسی قرار دهید. فقط نزد خودتان، این موضوع را مشخص کنید که آیا الکل واقعا برای شما مشکل ساز بوده است یا نه؟ و به یاد داشته باشید که در پیوستن به هزاران زن و مرد در الکلی های گمنام که مسئله ی مشروب خواری خود را پشت سر گذاشته و اکنون یک زندگی روزانه (نرمال) سازنده

و توام با هشیاری را می گذرانند، همواره مقدم شما گرامی داشته می شود.

ما در الکلی های گمنام، زنان  و مردانی هستیم که اقرار کرده ایم، که نمی توانیم کنترل خود را بر مصرف الکل را حفظ کنیم. ما یاد گرفته ایم که اگر بخواهیم از پیش آمدن بدبختی برای خود یا نزدیکانمان جلوگیری کنیم، باید یک زندگی بدون الکل را در پیش بگیریم.

با داشتن گروه های محلی در هزاران جامعه، ما قسمتی از یک انجمن غیر رسمی بین المللی هستیم، که هم اکنون در 180 کشور دارای عضو است ما برای خود یک هدف اصلی معین کرده ایم، خود هشیار بمانیم و به دیگران که ممکن است برای کمک گرفتن در جهت رسیدن به هشیاری به ما مراجعه کنند، کمک می کنیم.

ما  اصلاح گر نیستیم و به هیچ گروه، آرمان، یا مذهب تعلق نداریم. ما در آرزوی آن نیستیم که همه مصرف کنندگان دنیا را به هشیاری برگردانیم ما بدنبال عضوگیری نیستیم، گرچه مقدم آنها را گرامی می داریم، ما تجارب خود را در رابطه با مشروب خواری بر دیگران تحمیل نمی کنیم، اما هنگامی که از ما خواسته شود، این تجارب را با آنها در میان می گذاریم.

در بین اعضای ما مردان و زنانی از همه سنین و طبقات متفاوت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یافت می شود. برخی از ما قبل از آنکه به این تشخیص برسیم که نمی توانیم بر مصرف خود کنترل داشته باشیم، سالهای زیادی بود که مشروب می خوردیم، افراد دیگری بودند که آنقدر خوش شانس بودند که در همان مراحل اولیه مشروب خواری به این آگاهی برسند که کنترل از دستشان خارج است.

عواقب مشروب خواری ما نیز متفاوت بود. تعدادی از ما قبل از مراجعه به الکلی های گمنام حتی خانه و کاشانه خود را از دست داده بودیم، برخی خانواده ها، اموال و عزت نفس خود را از دست داده بودیم. برخی خانواده ها، اموال و عزت نفس خود را از دست داده بودند. در بسیاری از شهرها ما کارتن خواب شده بودیم. بعضی از ما به دفعات بی شمار در بیمارستان بستری شده یا زندانی شده بودیم. ما خطاهای سهمناکی بر ضد جامعه، خانواده مان، کارفرماهایمان و خودمان مرتکب شده بودیم.

در بین ما افرادی هستند که هرگز گذرشان به زندان یا بیمارستان نیفتاده است. آنها حتی شغل یا خانواده خود را نیز به دلیل مشروب خواری از دست نداده اند.  اما عاقبت به نقطه ای رسیده اند که تشخیص داده اند که الکل در زندگی طبیعی آنها نیز خواستار کمک از الکلی های گمنام شده اند.

پیروان همه ادیان بزرگ در بین اعضای ما حضور دارند و بسیاری از رهبران مذهبی رشد ما را ترغیب کرده اند. حتی در بین ما تعداد معدودی نیز دریافت می شوند که به وجود نیروی برتر اعتقاد ندارند یا به عقیده آنها، انسان قادر نیست خدا را بفهمد  و بشناسد. اعتقاد یا وابستگی به یک باور رسمی، شرط عضویت در انجمن ما به حساب نمی آید.

ما بخاطر مشکل مشترکمان الکل با هم متحد شدیم، ما با ملاقات و صحبت و کمک به سایر الکلی ها توانسته ابم، تا حدی هشیار بمانیم و اجبار به مصرف را از خود دور کنیم. تا زمانی که یک نیروی برتر در زنگی نا باشد ما الکل نمی نوشیم.

ما تنها افرادی هستیم که برای مشکل مشروب خواری، را حلی پیدا کرده ایم. ما می دانیم که برنامه الکلی های گمنام برای ما کار می کند و برای هر تازه وارد که با صداقت و اخلاص می خواهد نوشیدن مشروب را کنار بگذارد، کار می کند.

ما از طریق الکلی های گمنام درباره الکلیسم و خودمان مطالبی را آموخته ایم ما سعی می کنیم این حقایق را همیشه در ذهن خود تازه نگه داریم، زیرا به نظر می رسد که آنها کلید هشیاری ما هستند. برای ما هشیاری همواره بر همه چیز اولویت دارد.

اولین چیزی که درباره الکلیسم یاد گرفته ایم این است که این مسئله یکی از قدیمی ترین مشکلات تاریخ بشر است تنها در دوران اخیر است که ما از راه حل های جدید برخورد با این مسئله بهره مند شده ایم. برای مثال امروز پزشکان نسبت به همکاران خود در دو نسل قبل، به مطالب بسیار بیشتری درباره الکلی ها آگاهی دارند. آنها شروع به شناخت این مشکل کرده‌اند و این موضوع را با جزئیات مورد مطالعه مورد مطالعه قرار می دهند در حالی که هیچ تعریف رسمی از جانب الکلی های گمنام در رابطه با الکلیسم وجود ندارد .بیشتر ما به این توافق رسیده‌ایم که این مسئله یک اجبار فیزیکی همراه با وسواس روحی روانی است منظور ما آن است که ما یک شور و اشتیاق فیزیکی مشخص برای مصرف الکل داشتیم که فراتر از ظرفیت ما در کنترل آن بوده و سلامت عقل ما را به چالش می کشید.

ما نه تنها یک هوس شدید غیر طبیعی نسبت الکل داشته‌ایم بلکه اغلب در بدترین زمان ممکن تسلیم می شدیم ما نمی‌دانستیم چه موقع (یا چگونه) نوشیدن مشروب را کنار بگذاریم اغلب چنین به نظر می رسید که ما تدبیر کافی نداریم که چه موقع نوشیدن (مصرف) را شروع نکنیم ما به عنوان افراد الکلی این نکته سخت را آموخته‌ایم که نیروی اراده هرچند در سایر جوانب قوی بوده باشد به تنهایی نتوانست ما را هوشیار نگه دارد برای دوره‌هایی مشخص سعی کردیم مشروب را کنار بگذاریم و به خاطر آن تعهدات سنگینی را به خود قبولاندیم، مارک مشروب و نوشابه ها را عوض کردیم یا سعی کردیم فقط در ساعات معینی بنوشیم، اما هیچ کدام از نقش‌های مان کارساز نبود.

آنچه که دیر یا زود به آن رسیدیم این بود که هنگامی که حتی آن زمان که می خواستیم هوشیار بمانیم و همه مشوق‌های منطقی برای هوشیار ماندن را داشتیم عاقبت باز هم مست شدیم.

ما از مرحله های تیره و تار ناامیدی گذر کردیم ما مطمئن بودیم که از نظر روانی دارای مشکل هستیم ما به خاطر تباه کردن استعدادهایمان و مشکلاتی که برای خانواده خود و دیگران ایجاد کرده بودیم از خود متنفر شدیم ما اغلب در دلسوزی به حال خود غرق می شدیم و اعلام می‌کردیم که هیچ کس قادر نیست به ما کمک کند اکنون ما می‌توانیم به این خاطره ها لبخند بزنیم اما در آن زمان آنها تجربیاتی تلخ و نامطلوب بودند.