اکثر ما هنگامی که برای نخستین بار عبارات "هوشیاربمان" و یا "هوشیار زندگی کن" را شنیدیم آزرده شدیم. اگرچه الکل زیادی مصرف می کردیم، ولی بیشترمان من هرگز احساس مستی نمی کردیم و تقریبا مطمئن بودیم که ظاهرمان هم به هیچ وجه شبیه آدم های مثل لایق نیست. خیلی از ما هرگز گیج و منگ و ضعیف نبودیم و یا به دیگران دهن کجی و پرخاش نکردیم و در عین حال تعداد بسیاری از افراد الکلی بودند که هرگز آشوبگر نبودند. هرگز از زیر بار مسئولیت های شغلی شانه خالی نکردند. هرگز با اتومبیل دچار سانحه نشده و همچنین به خاطر مشروب خوری شان هیچگاه در بیمارستان بستری و در زندان محبوس شدند.
