اکثر ما مایل نبودیم بپذیریم که الکلی واقعی هستیم.هیچ کس نمی خواهد فکر کند که از نظر جسمی و فکری با دیگران تفاوت دارد. بنابراین کوشش های بیشمار و بیهوده ما برای اثبات این ادعا که ما هم می توانیم مانند دیگران مشروب خواری کنیم چندان تعجب آور نیست و این آرزوی بزرگ هر مشروب خوار غیر عادی است که روزی به طریقی قادر به کنترل و لذت بردن از الکل خواهد شد.
سماجت الکلی ها در این خیال واهی، به راستی حیرتانگیز است و بسیاری از آنها آن را تا دروازه های مرگ و جنون دنبال میکنند.